بررسی خشونت محل کار علیه پرسنل فوریت‌های پزشکی در استان آذربایجان شرقی

زمینه و هدف: پرسنل فوریت های پزشکی اغلب در موقعیت های پرتنشی با بیماران خود روبرو می شوند و بنابراین، در معرض خطر زیادی برای خشونت قرار دارند. تاکنون در هیچ مطالعه ای خشونت محل کار علیه پرسنل فوریت های پزشکی در کشور ایران مورد بررسی قرار نگرفته است. هدف این مطالعه تعیین شیوع خشونت محل کار علیه پرسنل فوریت های پزشکی استان آذربایجان شرقی و عوامل مؤثر در بروز این نوع از خشونت می باشد. روش بررسی: این پژوهش از نوع توصیفی مقطعی می باشد. نمونه پژوهش عبارت بود از 160 نفر از پرسنل فوریت های پزشکی شاغل در مراکز اورژانس پیش بیمارستانی استان آذربایجان شرقی که با روش تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از یک پرسشنامه ترکیبی استفاده گردید که مشخصات واحدهای مورد مطالعه، شیوع چهار نوع خشونت محل کار (فیزیکی، کلامی، فرهنگی و جنسی) و عوامل مؤثر با بروز خشونت در اورژانس پیش بیمارستانی را بررسی می نمود. پرسشنامه ها با روش پستی برای واحدهای مورد مطالعه ارسال شد که به ضریب بازگشت 25/86% (138 پرسشنامه) منجر گردید. تاییدیه کمیته منطقه ای اخلاق در پژوهش دانشگاه علوم پزشکی تبریز برای مطالعه اخذ شد. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از نرم افزار آماری SPSS ویرایش 13 و آمار توصیفی استفاده گردید. یافته ها: مطابق نتایج بررسی، 103 نفر (63/74%) از پاسخگویان بیان نمودند که در سال گذشته حداقل یکی از انواع خشونت محل کار را تجربه کرده اند. میزان فراوانی انواع خشونت به ترتیب عبارت بودند از خشونت کلامی (71%)، خشونت فیزیکی (7/37%)، خشونت فرهنگی (7/8%) و خشونت جنسی (0%). بیشترین واکنش پاسخگویان به خشونت محل کار دعوت کردن مهاجم به آرامش بوده است (9/52%) و مهم ترین دلیل برای واکنش علیه خشونت بیهوده بودن پی گیری موارد خشونت (1/34%) ذکر شده است. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان دهنده شیوع بالای خشونت محل کار علیه پرسنل فوریت های پزشکی استان آذربایجان شرقی می باشد. برای کاهش سطح خشونت علیه این پرسنل، آموزش عمومی و همچنین، آموزش کادر فوریت پزشکی در زمینه کنترل خشونت توصیه می شود